Greiðsluáætlunin dularfulla!

Á borgarafundi í Iðnó fyrir réttri viku spurði Agnar Helgason úr InDefence-hópnum þá Steingrím J. Sigfússon og Indriða H. Þorláksson þrisvar sinnum hvers vegna greiðsluáætlun stjórnvalda vegna Icesave hefði ekki verið birt?

Þeir Steingrímur og Indriði svöruðu ekki og létu sem spurningarinnar hefði ekki verið spurt. Undir lok fundarins bar Agnar spurninguna upp í þriðja sinn!

Nú átti Steingrímur ekki undankomuleið og hann sagði frekar lágt að greiðsluáætlunin yrði lögð fram með öðrum gögnum á þingi.

Stóð Steingrímur við orð sín?: Var greiðsluáætlun lögð fram? Þingmenn eru bestu heimildamennirnir til að svara því.

Lifandi mynd ræddi við nokkra þingmenn þann 2. þ.m.:

..."miðað vð þær upplýsingar sem maður hefur og þau gögn sem hafa verið sýnd að þá er í sjálfu sér ekkert nýtt í því. Það sem er náttúrlega... er nýtt í málinu öllu er... er allur samningurinn og... og það í rauninni að það sé ekki búið að gera áætlun um það hvernig sé hægt að... að uppfylla hann"... (Guðlaugur Þór Þórðarson).

"Það er t.d. engin greiðsluáætlun um hvernig við ætlum að greiða þetta til baka" (Siv Friðleifsdóttir).

"Það þarf fleiri útreikninga, m.a. á því hvort að þjóðarbúið þoli þessa viðbótarskuldsetningu sem að Icesave-samningurinn felur í sér. Það er ekki búið að reikna það út" (Lilja Mósesdóttir).

Getur það verið að greiðsluáætlun sé ekki til? Gleymdist hún? Þolir hún ekki dagsljósið?

Nokkrir stjórnarþingmenn lýstu yfir stuðningi við ríkisábyrgðina áður en frumvarpið var lagt fram á þingi og áður en samningarnir voru birtir.

Það er ekki annað að sjá en að þeir lýsi einnig yfir stuðningi áður en þeir sjá greiðsluáætlun og spurning hvort þeim finnist greiðsluáætlun ekki skipta máli.

Hagsmuni hverra telja þessir þingmenn sig eiga að gæta sem lýsa yfir stuðningi við mál sem þeir hafa ekki nauðsynleg gögn um?

Helga Garðarsdóttir

"Á meðan við getum ekki einu sinni greitt vextina með okkar sjálfsaflafé þá versnar staðan stöðugt." "Við borgum ekki með "vergri landsframleiðslu" heldur með tekjuafgangi."

Frá Elíasi Péturssyni:

Mín skoðun er orðin sú að árin fyrir hrun höfum við lent í klóm efnahagslegra glæpamanna sem skuldsettu okkur upp fyrir öll rjáfur með það eitt að markmiði að hagnast persónulega án alls tillits til lands og þjóðar, glæpamanna sem fengu að valsa um hagkerfið í skjóli stjórnvalda, embættismannakerfis og fjölmiðla. Endalaust klúður og yfirklór embættis- og stjórnmálamanna í aðdraganda og kjölfar þess algjöra hruns efnahagslífs þjóðarinnar skipti miklu, en breytir þó engu um það að sökin liggur að mestu hjá glæpamönnunum.

Glæpamönnum sem núverandi og fyrrverandi ríkisstjórn virðast lítinn áhuga hafa á að nálgast og hegna fyrir þeirra fólskuverk gegn hagkerfinu og þjóðinni. Einnig er orðið augljóst, eins og áður sagði, að við eigum enga vini í þjóðunum í kringum okkur, sem er sennilega ekkert skrýtið m.v. hvernig stjórnmála-, hringrásar-, útrásar- og embættismenn höguðu gerðum sínum og málflutningi.

Þó svo að staðan nú sé erfið og „vinaþjóðir“ okkar tuddist á okkur og hóti öllu illu þá er ég sannfærður um að betra er að fella ábyrgðina eða skilyrða mjög. Og segja svo umheiminum satt um þá staðreynd  að við getum ekki að óbreyttu greitt af skuldbindingum okkar, sanngjörnum eða ekki. Hinn möguleikinn, þ.e. að skrifa undir samning sem við getum ekki og í raun ætlum ekki að standa við er á allan hátt óásættanlegur. Að ekki sé talað um í ljósi nýliðinnar sögu endalausrar lántöku íslenskra fjárglæframanna, hegðunar og athafna lítils hóps „skuldasnillinga“ sem var og er að mínu mati glæpsamleg á alla sanngjarna mælikvarða laga og siðferðis.

Er verið að setja okkur á hliðina? Kannski fólk ætti aðeins að setjast niður og skoða hvert stefnir?

Mín sannfæring er að við getum ekki greitt skuldir okkar og skiptir þá engu hvað okkur langar að gera eða hvað er sanngjarnt gagnvart fólki sem á um sárt að binda vegna „snillinganna okkar“.

Skoðun minni til stuðnings vil ég nefna eftirfarandi punkta:

Frá því 1945 höfum við að meðaltali verið með neikvæðan viðskiptajöfnuð, s.s. við höfum ætíð eytt meiri gjaldeyri en við höfum aflað allt frá stríðslokum.

o   Þetta þýðir að við þurfum að taka lán til þess að borga vexti og afborganir um ókomna og fyrirsjáanlega tíð.

#        2009 til 2013 þarf ríkið að greiða hátt í 1.100 milljarða og það er fyrir utan afborganir lána fyrirtækja ríkisins, sveitarfélaga, atvinnulífs og einstaklinga.

#        Á næstu 15 árum þurfum við miðað við myndina (sjá mynd 1) að greiða tæpa 3.000 milljarða eða 200 milljarða á ári og aftur er það fyrir utan afborganir lána fyrirtækja ríkisins, sveitarfélaga, atvinnulífs og einstaklinga.

#        Eins og sést á mynd 1 þá er ICESAVE að stórauka framtíðarlántökuþörf okkar og vaxtabyrði.

o   Erum við að veðsetja framtíðina umfram getu?

#        Meirihluta afborgana og vaxta þurfum við að fjármagna með nýjum lánum, sem aftur hækka skuldir og afborganir árin eftir, sem við aftur greiðum með enn meiri lánum o.s.frv. o.s.frv.

#        Allar lausnir dagsins virðast felast í auknum lántökum og von um opnar lánalínur, er það ekki svolítið 2007?

#        Væri ekki betra að horfast í augu við vandann núna og viðurkenna vanmátt okkar til endurgreiðslu allra þessara lána?

Mynd 1 (tekin úr Morgunblaðinu). Smellið vinsamlegast á myndina til að sjá hana stærri.

#        Á meðan við getum ekki einu sinni greitt vextina með okkar sjálfsaflafé þá versnar staðan stöðugt.

o   Nú er talað um að erlendar skuldir nemi jafnvel 250 prósent af landsframleiðslu (engar skuldir eru greiddar með landsframleiðslu).

o   Þó við ættum 100 milljarða á ári til greiðslu þá mundi staðan versna um ca 100 til 150 milljarða á ári + fjármögnun á halla næstu ára og vexti af því öllu.

o   Við borgum ekki með „vergri landsframleiðslu“ heldur með tekjuafgangi.

#        Á meðan ríkið er rekið með tapi eða nálægt því þá getum við ekki greitt innlend né erlend lán hvað þá vexti.

o   Það stefnir í 170 til 200 milljarða halla á ríkissjóði 2009.

o   Tekjur ríkisins hafa fallið um 11,5%, jan. til maí 08/09.

o   Útgjöld hafa vaxið um 31,5% á sama tímabili.

§  Vefrit fjármálaráðuneytisins

o   Núna fara ca 25% tekna ríkisins í vaxtagreiðslur.

#        Þeir sem sjá lausnina í ESB og EVRU verða aðeins að hinkra því það þarf meðal annars að uppfylla Maastricht skilyrðin um að skuldir séu undir 60% af vergri landsframleiðslu, hvernig verður það gert?

o    Maastricht-skilyrðin

o  Kostir og gallar upptöku evru sem gjaldmiðils á Íslandi

Mynd 2. Smellið vinsamlegast á myndina til að sjá hana stærri.

o  

Samkvæmt fréttum eru a.m.k 30 ár þar til við uppfyllum þessi skilyrði.

o   Kannski, og sumir halda því fram að til sé eitthvert baksamkomulag um ESB og EVRU:

§  allir stjórnmálamenn sem ég hef talað við þverneita því.

#        Ef við (ríkið, sveitarfélög, atvinnulíf og einstaklingar) ætlum að greiða þessar þúsundir milljarða þá þurfum við að hafa aðgang að þúsundum milljarða í gjaldeyri.

o   Það verður varla gert nema með ævintýralegum höftum á innflutning og jafnvel ríkisstjórnun á útflutningi.

o   Mér sýnist að bara vextirnir séu hærri tala en aflaverðmæti íslenska fiskiskipaflotans upp úr sjó.

o   Útflutningur mun ekki aukast að neinu marki næstu ár þar sem engar alvöru „útflutnings“-lausnir eru í sjónmáli.

#        Atvinnulífið skuldar þúsund og eitthvað milljarða innanlands og erlendis

o   Umtalsverðar fjárhæðir eru til greiðslu á allra næstu árum, s.s. atvinnulífið fer að keppa við ríkið um lánsfé.

#        Og svo framvegis LLLL

Mynd 3. Smellið vinsamlegast á myndina til að sjá hana stærri.

Og eitt að lokum. Það er nokkuð augljóst hvar ríkið þarf að taka sparnaðinn ef mynd 3 er skoðuð: Efstu fjórar súlurnar munu fá að finna fyrir því.

Enska á Alþingi í boði ríkisstjórnarinnar vs. enska í boði stjórnarandstöðunnar!

Fjármálaráðherra í umboði einhverra skrifaði upp á afdrifaríkasta samning Íslandssögunnar og samningurinn er á ensku.

Ríkisstjórnin lagði á Alþingi fram enska útgáfu af nauðungarsamningum sínum við hollensk og bresk stjórnvöld.

Þingmaður minnihlutans las úr ræðustól Alþingis upp úr bréfi sem ritað er á ensku og var beðinn um að lesa íslenska þýðingu á bréfinu.

Hvenær er enska boðleg á Alþingi?

Er það þegar valdhafar þurfa að koma í gegn samningi sem þingmenn eiga ekki að skilja til fullnustu eða???

Helga Garðarsdóttir

Greiðsluþrot! Er betra að horfast í augu við það strax eða eftir nokkur ár?

Frá Gunnari Tómassyni:

Þann 7. febrúar sl. flutti ég fyrirlestur í Reykjavíkur Akademíunni um kollsteypu íslenzka efnahagskerfisins í byrjun október 2008 og lýsti m.a. þeirri skoðun minni að framundan væri greiðsluþrot þjóðarbúsins. Í þessu sambandi spurði einn áheyrenda lykilspurningar:

Ef greiðsluþrot verður ekki umflúið, er betra að horfast í augu við vandann strax eða eftir nokkur ár?

Svar mitt var:

Strax.

Eins og fréttastofa sagði frá í gærkvöldi, segir í frétt á netinu í dag, eru erlendar skuldir Íslands mun hærri en upphaflega var gert ráð fyrir þegar Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn kom hingað til lands í nóvember síðastliðnum.

Frank Rozwadowski, sendifulltrúi sjóðsins hér á landi, staðfesti þetta í fréttum Stöðvar tvö í gærkvöldi.

Samkvæmt útreikningum fréttastofu eru erlendar skuldir Íslands nú um 250% af landsframleiðslu, en þetta hlutfall er það sem Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn horfir hvað mest til. Þess ber að geta að útreikningarnir eru byggðir á tölum um erlendar skuldir frá því í lok mars á þessu ári. Staðan hefur ekki verið birt opinberlega, hvorki af stjórnvöldum né Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Þetta kemur mér ekki á óvart - aðgerðaáætlun stjórnvalda og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins frá því í október 2008 var samin á grundvelli mikillar óvissu um lykilstærðir, þar á meðal erlenda skuldastöðu þjóðarbúsins á komandi tíð. (Ég benti sérstaklega á hið síðarnefnda í tölvupósti til aðila heima á sínum tíma.)

Í greinargerð starfsmanna Alþjóðagjaldeyrissjóðsins um lánaumsókn Íslands sl. nóvember segir m.a. um horfur varðandi skuldastöðu þjóðarbúsins á komandi tíð:

• The external debt ratio is estimated at 160 percent of GDP in 2009 as the public sector takes on loans to finance reimbursement of foreign deposit insurance, and new loans to fill the financing gap. Thereafter some net debt repayments are made and external debt falls back as a percent of GDP.

• While the external debt ratio falls back significantly over the forecast horizon, it remains very high at 101 percent of GDP by 2013.

• Within the total, public sector external debt declines to 49 percent of GDP by 2013 from 100 percent in 2008, as a result of debt repayments and a resumption in GDP growth over the medium term.

External debt remains extremely vulnerable to shocks-most notably the exchange rate. A further depreciation of the exchange rate of 30 percent would cause a further precipitous rise in the debt ratio (to 240 percent of GDP in 2009) and would clearly be unsustainable.

Með öðrum orðum, aðgerðaáætlun stjórnvalda og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins byggði á því að hlutfall erlendra skulda þjóðarbúsins væri um 160% af landsframleiðslu við árslok 2009.  Eins var það mat Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að hlutfall af stærðargráðunni 240% „væri augljóslega óviðráðanlegt”.

Í ICESAVE samningum stjórnvalda við Breta og Hollendinga er sérstaklega vísað til umsagnar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sl. nóvember um skuldastöðu þjóðarbúsins næstu árin og kveðið á um frekari viðræður ef hún reynist lakari en ráð var fyrir gert.

Staðfesting Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á því að skuldastaðan sé af ofangreindri stærðargráðu myndi gera frekari viðræður við Breta og Hollendinga nauðsynlegar nú þegar þar sem forsendur fyrirliggjandi ICESAVE samnings eiga ekki við lengur.  

Iceslave

Iceslave

 

Steingrímur játar að hafa haldið sannleikanum leyndum fram yfir kosningar og fréttamaðurinn heyrði ekki!

Jón Guðni Kristjánsson, fréttamaður á RÚV, dvaldi með Steingrími J. Sigfússyni í bíl niðri í bæ fyrr í kvöld. Var fréttamaðurinn þarna til að heyra það sem Steingrímur sagði eða var hann þarna bara til að leyfa Steingrími að tala ábyrgðarlaust?

"Mér var þetta ekki ljóst fyrr en leið á febrúar"..., sagði Steingrímur um sannleikann í Icesave-málunum.

Steingrímur játaði m.ö.o. að hann hefur vitað frá því "leið á febrúar" hvað það var sem ríkisstjórn Geirs Haarde hafði gert í Icesave-málunum...

en...

hann hélt því leyndu fyrir þjóðinni fram yfir kosningar í meira en tvo mánuði...

og fréttamaður RÚV spurði ekki hvers vegna hann hefði misnotað vald sitt með því að halda sannleikanum leyndum fyrir þjóðinni fram yfir kosningar...

svo kemur flokkssystir Steingríms, Álfheiður Ingadóttir, í dag og segir að þjóðin hafi kosið um Icesave 25. apríl.

Nei, Álfheiður, þjóðin kýs ekki um það sem formaður þinn velur að leyna þjóðina.

Helga Garðarsdóttir

 

Svar!

Til að gæta réttlætis þá set ég hér inn svar Björgvins Sigurðssonar til Smáfugla amx.is (sjá nánar færsluna hér næsta á undan).

Flótti íhaldsins og aðdróttanir AMX

Það er nokkuð aumkunarvert að fylgjast sem íhaldinu á flótta undan eigin verkum úr fyrri ríkisstjórn. Þá ekki síst vegna samkomulags um Icesave.

Liður í því er tilraun Sjálfstæðisflokksins til að þvo sig með einhverjum hætti af yfirlýsingu fjármálaráðherra Íslands og Hollands frá í nóvember um samkomulag um lán vegna innstæðna Icesave í Hollandi.

Ragnheiður Elín þingmaður sjálfstæðimanna og fyrrum aðstoðarmaður Geirs Haarde til margra ára fór upp í lok umræðu um störf þingsins til að spyrja mig um hvort ég hafi vitað fyrirfram um að formaður stjórnar Tryggingasjóðs setti stafi sína á blaðið um samkomulagið sem síðan var gert daginn eftir af fjármálaráðherrum landanna. Ragnheiður var svo smekkleg að gera þetta undir lok fyrirspurnartímans hafandi ekki látið mig vita af spurningunni sem er reglan þegar um spurningar á milli þingmanna er að ræða undir þessum lið. Þetta kallar AMX flótta úr þingsal. Einkar smekklegar aðdróttanir það, enda undirbyggt vel af framgöngu Ragnheiðar Elínar.

Tilefnið til að svara Ragnheiði er hinsvegar kærkomið og það nota ég hér: Nei ég vissi ekki um að undirrita ætti þetta samkomulag. Formaður stjórnarinnar segir mér að hún hafi látið stjórn Tryggingasjóðsins vita af því fyrirfram en henni bar ekki með neinum hætti að tilkynna mér um það enda gerði hún það ekki þar sem það var undirritað um miðja nótt. Síðan var samkomulagið kynnt daginn eftir og undirritað af fjármálaráðherrum landanna tveggja.

Enn er ósvarað spurningunum:

1. Hvernig getur samkomulag sem var ekki lagt fyrir Alþingi til samþykktar/staðfestingar bundið hendur ríkisstjórnar og Alþingis?

2. Er "samkomulagið" það sem núverandi fjármálaráðherra kallar "minnisblað"?

3. Hvers vegna er þetta samkomulag ekki birt opinberlega?

4. Hvar var samkomulagið kynnt?

5. Var samkomulagið staðfest?

Helga Garðarsdóttir

Kallað eftir sannleikanum enn á ný!

Það hefur verið þrautin þyngri fyrir íslenskan almenning að fá að vita hvers vegna skuldir Björgólfs Thors, pabba hans og vina þeirra eru meðhöndlaðar sem skuldir íslensku þjóðarinnar. Það lítur út fyrir að meðal þingmanna í október sl. hafi verið einstaklingar sem völdu frekar að verja regluverk Evrópusambandsins en að verja hagsmuni íslensku þjóðarinnar vegna þess að málinu var snúið frá því að vera spurning um lög yfir í pólitíska deilu. Hvernig var þetta gert?

Núverandi fjármálaráðherra hefur sagt að hendur núverandi ríkisstjórnar hafi verið bundnar: Ríkisstjórnin hafi ekki átt neinn kost: Hún hafi orðið að halda málinu áfram eins og fyrri ríkisstjórn hafi verið búin að snúa því. Hann "gleymir" alltaf að nefna að helmingur af ríkisstjórninni sem hann situr í var líka helmingurinn af ríkisstjórninni sem hann segir hafa bundið hendur sínar.

Hvaða minnisblað er þetta sem fjármálaráðherrann líkir við draug? Hver skrifaði undir þetta minnisblað?

Hvers vegna lætur fjármálaráðherrann eins og minnisblað sem hefur ekki fengið staðfestingu Alþingis bindi hendur ríkisstjórnarinnar?

Í þessu ljósi er grein á amx.is athyglisverð! Þingflokksformaður og fyrrum viðskiptaráðherra á flótta úr þingsal

Björgvin G. Sigurðsson, formaður þingflokks Samfylkingarinnar og fyrrverandi viðskiptaráðherra, ákvað á föstudag að leggja á flótta úr þingsal. Hann treysti sér ekki að svara spurningum Ragnheiðar Elínar Árnadóttur, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, um Icesave.

Smáfuglarnir hafa fylgst með störfum Alþingis í nokkra áratugi og á þeim tíma hafa þeir ekki oft orðið vitni að því að þingmenn taki til fótanna út úr þingsalnum til að forðast óþægilega umræðu. Á stundum boða þingmenn forföll þegar „óþægileg“ atkvæðagreiðsla á að fara fram, en hreinn og beinn flótti úr þingsal er fáheyrður.

Á föstudag var umræða um störf þingsins og þar skiptast þingmenn á skoðunum og spyrja hvern annan, eða koma öðru málum á framfæri. Pétur Blöndal, Sjálfstæðisflokki, hóf umræðuna og spurði Björgvin G. Sigurðsson, þingflokksformann Samfylkingarinnar, um hvort þingflokkur hans hefði skipt um skoðun um Icesave-samningana, nú þegar þingmenn hefðu átt kost á því að kynna sér þá. Björgvin svaraði því til að ekkert hefði komið fram annað en að þingmenn Samfylkingarinnar teldu samningana það skásta sem hægt væri í erfiðri stöðu. Þá tóku nokkrir þingmenn til máls um ýmis mál og svo virtist sem Björgvin G. Sigurðsson þyrfti ekki að hafa frekari áhyggjur. En Ragnheiður Elín Árnadóttir eyðilagði allt fyrir viðskiptaráðherranum fyrrverandi og spurði hann spurningar. Í stað þess að óska eftir að taka til máls og svara Ragnheiði Elínu, flýtti fyrrverandi viðskiptaráðherra sér út úr þingsalnum og snéri ekki til baka fyrr en hann var öruggur um að þurfa ekki að svara einu eða neinu.

Og hvað var Björgvin G. Sigurðsson að flýja? Jú, einfalda spurningu um hvort hann hafi vitað af margfrægu minnisblaði við Hollendinga og/eða hvort Tryggingasjóður innistæðueigenda, sem heyrir undir viðskiptaráðuneytið, hafi áritað minnisblaðið án vitundar ráðherra, sem var á þeim tíma Björgvin G. sjálfur.

Smáfuglunum þykir rétt af þessu tilefni að birta orðrétta ræðu Ragnheiðar Elínar, sem varð til þess að þingflokksformaðurinn og fyrrverandi ráðherra, ákvað að leggja á flótta:

„Virðulegi forseti. Ég vil fá að taka aðeins þátt í þeirri umræðu sem hv. þm. Pétur H. Blöndal átti frumkvæði að við hv. þingmann og þingflokksformann Samfylkingarinnar Björgvin G. Sigurðsson áðan um Icesave-samninginn. Hv. þingmaður sagði að það kæmi í ljós eftir vandlega yfirferð á þinginu hvernig þingflokkur Samfylkingarinnar mundi greiða um hann atkvæði.

Í umræðu hér fyrr í mánuðinum um margumrætt minnisblað við Hollendinga, sem formaður samninganefndarinnar sagði að hefði elt samninganefndina eins og draugur allt ferlið, kallaði hæstv. utanríkisráðherra það, með leyfi forseta, „minnisblað um samningsstefnu sem Sjálfstæðisflokkurinn stóð fyrir gagnvart Hollendingum“. Svo vísaði hann síðar í ræðu sinni til þessa „ólukkuminnisblaðs“ við Hollendingana.

Hæstv. ráðherra lét að því liggja að þetta hefði verið gert af hálfu ráðherra Sjálfstæðisflokksins við Hollendinga og kom það nokkuð á óvart, og það að starfandi utanríkisráðherra hefði ekki vitað þetta er í sjálfu sér umhugsunarefni og spurning hvort utanríkisráðherrann sem þá var í veikindaleyfi vissi af minnisblaðinu.

Það er samt ekki það sem ég ætlaði að spyrja um. Ég ætlaði að spyrja hv. þingmann, formann þingflokks Samfylkingarinnar, hvort aðrir þingmenn Samfylkingarinnar og ráðherrar hafi vitað af þessu minnisblaði á þeim tíma og þá sérstaklega hvort fyrrverandi hæstv. bankamálaráðherra, viðskiptaráðherrann Björgvin G. Sigurðsson, hafi vitað af umræddu minnisblaði þegar það var til og hvort Tryggingarsjóður innstæðueigenda sem heyrir undir viðskiptaráðuneytið hafi áritað samninginn án vitundar þáverandi hæstv. bankamálaráðherra.“

Sannleikann upp á borðið, takk.

Helga Garðarsdóttir

Traust og heiðarleiki hafa tapast!

Skýringar við Icesave samninginn Samkvæmt siðvenju ríkisstjórnarinnar er skýrandinn á Icesave-samningunum nafnlaus, andlitslaus og svarar ekki málefnalegri gagnrýni nafngreindra lögmanna.

"Lánasamninga" kallar ríkisstjórnin nauðungarsamninga . En þann 16. þ.m. kallaði fjármálaráðherrann þá "viðskiptasamninga": ..."það er ekki venjan að birta svona viðskiptalega samninga milli sjálfstæðra aðila eins og þetta er."

Verði ríkisábyrgðin fyrir nauðungarsamningunum samþykkt þá kann að vera að sagan muni kalla þá landráðasamninga, en hvorki lánasamninga né viðskiptasamninga - þótt Jóhanna og Steingrímur skipi svo fyrir.

Magnús Thoroddsen fyrrum dómari við Hæstarétt þýddi grein 16.3 í samningnum við hollensk yfirvöld.

Afsal á griðhelgi fullveldisins

Bæði Tryggingasjóðurinn og Ísland samþykkja algerlega hvers konar málsókn gegn sér í sambandi við hvaða deilumál, sem upp kunna að koma og hvers konar annað réttarúrræði gegn sér, þar á meðal aðför eða fjárnám, í hvaða eignum eða réttindum (án tillits til hvaða nota þau eru ætluð) samkvæmt hvers konar úrskurði eða dómi.

Ef Trygginasjóðurinn eða Ísland, eða hvers konar eigur eða réttindi þeirra, eiga rétt á griðhelgi í einhverri lögsögu frá málshöfðun eða birtingu annarra skjala í tengslum við hvaða deilu sem er, eða eiga rétt á hvers konar annarri griðhelgi frá lögsögu, lögsókn, dómi, fjárnámi, kyrrsetningu (þótt það sé áður en dómur gengur til þess að tryggja aðför eða annað réttarúrræði) eða annars konar lögsókn, þá er hér með óafturkallanlega fallið frá griðhelgi á eins algeran hátt og lög viðkomandi lögsögu leyfa.

Bæði Tryggingasjóðurinn og Ísland lýsa því einnig óafturkallanlega yfir, að þau samþykki, að gera ekki kröfu um griðhelgi sér til handa eða vegna eigna eða réttinda hvors um sig." (Leturbr. undirritaðrar)

Allt íslenskumælandi fólk skilur þessa þýðingu Magnúsar. En það er ekki nóg að skilja textann! Fólk verður að vilja vera heiðarlegt og lesa ekkert annað út úr textanum en það sem í honum stendur og lesa textann allan! Forsætisráðherrann á í erfiðleikum með það:

"Það er ekki verið að veðsetja gjaldeyrisvaraforðann ef sérstaklega er spurt um það", sagði forsætisráðherrann í umræðum um Icesave-nauðungarsamningana á Alþingi þann 18. þ.m.

Auðvitað veit stjórnmálamaðurinn Jóhanna þetta miklu betur en fyrrum forseti Hæstaréttar. Maður hálfskammast sín fyrir að leggja eyrun við lagaskýringum lögmannsins  þegar forsætisráðherrann gargar annað úr ræðustól Alþingis. En þannig er það bara að ég trúi frekar hæstaréttarlögmanninum en stjórnmálamanninum sem tilbiður Evrópusambandið og hefur sýnt með undirritun nauðungarsamninganna að hún velur að verja frekar regluverk Evrópusambandsins en íslenska alþýðu.

Veikleiki fullyrðinga forsætisráðherrans eru m.a. þeir að konan nefnir aldrei "sérfræðingana" sem hún "vitnar" í: Hún lætur að því liggja að þetta séu sérfræðingar í þjóðréttarmálum og milliríkjadeilum en þar sem þeir koma ekki fram sjálfir þá geta þetta allt eins verið sérfræðingar í gervigrasi. Hún færir aldrei rök fyrir því hvers vegna gr. 16.3 er í samningunum ef hún er bara í plati: Hún reynir ekki á málefnalegan og faglegan hátt að útskýra hvers vegna gr. 16.3. er ekki hættuleg! Hún bara fullyrðir!

Um skynsemi! Nauðungarsamningarnir voru undirritaðir þann 5. þ.m. Væru forystusauðir ríkisstjórnarinnar frjálsir í athöfnum sínum þá hefðu nauðungarsamningarnir verið settir í þýðingu áður en þeir voru undirritaðir svo ekki færi milli mála hvað í þeim stendur og hvernig lögmenn túlka þá og túlka þá ekki. En þetta var ekki gert.

Heiðarleiki og hreinskilni óskast! Steingrímur hefur haldið því fram að 80-daga ríkisstjórninni hafi verið nauðugur einn kostur að halda áfram störfum fyrri ríkisstjórnar og ganga til samninga við Hollendinga og Breta. Þessa fullyrðingu hefur hann ekki útskýrt. Enn er ósvarað spurningunni: Hvað í störfum fyrri ríkisstjórnar bindur hendur núverandi ríkisstjórnar? Í réttarríki á ekki að þurfa að kalla eftir svari við þessari spurningu aftur og aftur mánuðum saman: Ráðherrarnir eiga að vilja upplýsa þjóðina um sannleikann í málinu. Ef þeir fá sig ekki til að upplýsa þetta hjálparlaust þá er ekki óviðeigandi að fréttamenn spyri þá þar til þeir svara.

Fréttamenn, vinsamlegast spyrjið þau þar til svar kemur hvers vegna var kröfu Breta og Hollendinga snúið frá því að vera ágreiningur um regluverk Evrópusambandsins yfir í pólitíska milliríkjadeilu?! Við eigum öll þeirra hagsmuna að gæta að komast að sannleikanum um það hvers vegna ríkisstjórnin vill gefa undan okkur landið.

Ísland er ekki einkafyrirtæki ríkisstjórnarinnar.

Helga Garðarsdóttir

 

 

Er ríkisstjórnin í útrýmingarhættu?

Enginn sýnt fram á að samningurinn stofni Íslandi í hættu

Hefur fjármálaráðherra og forsætisráðherra sýnt fram á að samningurinn stofni Íslandi EKKI í hættu?

Hefur ríkisstjórnin lagt fram greinargerð/greinargerðir lögmanna máli sínu til stuðnings?

Helga Garðarsdóttir