Hið meinta 7-ára skjól!

Indefence

Stjórnmálamaðurinn, nefndarmaðurinn og lagaprófessorinn

Helga Garðarsdóttir

Sannleikann um Icesave og Evrópusambandið upp á borðið tafarlaust, Jóhanna og Steingrímur!

Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon voru kosin af íslenskum lýð til að vera fulltrúar þess sama lýðs á Alþingi. Þeim er einnig ætlað það hlutverk að vera fulltrúar lýðsins í samskiptum við fulltrúa lýðs í öðrum löndum. Þetta grundvallarhlutverk þeirra virðast þau misskilja. Þau haga sér eins og þau deili með sér forstjórastarfi í fyrirtæki þeirra Ísland ehf.

Þau standa fyrir gerð og undirritun leynisamnings. Hvorugt þeirra hefur umboð til þess.

Að mati tveggja málsmetandi lögmanna er íslenska ríkið ekki ábyrgt fyrir tryggingasjóði bankanna, sem komið var á fót með lögum árið 1999 skv. tilskipun Evrópusambandsins.

..."hvergi í tilskipuninni (er) kveðið á um sérstaka ábyrgð aðildarríkjanna á skuldbindingum Tryggingasjóðsins. Má ætla að slík ábyrgð hefði komið skýrt fram ef stefnt hefði verið að henni" (Lárus Blöndal hrl. og Stefán Már Stefánsson lagaprófessor).

Þar til í gær hafði ég heyrt leynisamninginn kallaðan "samning Íslands, Bretlands og Hollands", en þá bar nýtt við því í samtali Mbl.is við Steingrím var þetta orðinn viðskiptasamningur tryggingasjóðsins og nafnlausra og andlitslausra viðsemjenda:

"Við höfum skrifað viðsemjendum okkar og óskað leyfis að birta samninginn í heild, já. En það er ekki komið svar við því. En það er ekki venjan að birta svona viðskiptalega samninga milli sjálfstæðra aðila eins og þetta er. Þetta er samningur í grunninn milli tryggingasjóðsins íslenska og gagnaðilanna í viðkomandi löndum og... og venjur eru ekki að birta slíka viðskiptalega gerninga í heild sinni heldur lýsa svona efnisinnihaldi þeirra og... í almennum... almennum atriðum. En vegna eðlis og stærðar þessa máls þá höfum við óskað eftir skriflega að fá að birta samninginn í heild og bíðum eftir svari."

Síðar í viðtalinu sagði Steingrímur:

"Bara spurningin um það hvort svona lagaleg og viðskiptaleg ákvæði samningsins... við fáum leyfi til að gera þau opinber."

1. Hverjir eru "viðsemjendurnir"?

2. Hvers vegna var samningurinn undirritaður sem leynisamningur?

3. Hverjir eru sjálfstæðu viðskiptalegu aðilarnir?

4. Hver ætlaði að leggja mat á "almennu atriðin". Nafn- og andlitslausu viðsemjendurnir eða?

5. Hverjir þurfa að óttast að lagalegu og viðskiptalegu ákvæði samningsins verði birt opinberlega? Hvers vegna þola þau ekki dagsljósið?

Hvað á maður að segja um það að fulltrúar sem sækja umboð sitt til lýðsins láti sér detta í hug aðra eins framkomu gagnvart lýðnum?

Viðskiptasamningur við útlendinga um framtíð 1100 ára gamals menningarsamfélags sem á sitt eigið tungumál, eigið þjóðerni og eigið land!!! Ennþá!

Ég hef það fyrir satt að leynisamninginn er ekki enn búið að þýða á íslensku. Hann var m.ö.o. undirritaður á ensku: flókinn lagatexti á ensku.

Samningurinn er kominn í þýðingu, en íslensk þýðing liggur ekki enn fyrir. Engu að síður hafa fleiri en einn og fleiri en tveir þingmenn lýst yfir því að þau styðji hann.

Án þess að geta lesið samninginn á íslensku hafa bæði Jóhanna og Steingrímur lýst því yfir opinberlega að þau samþykki ríkisábyrgð fyrir samningnum. Ég er viss um að þau geta bæði átt umræður um daglegt líf á ensku og bjargað sér ágætlega á ferðalögum erlendis, en þau segja mér ekki að þau lesi sér til fullkomins skilnings flókinn lagatexta á ensku, frekar en langflest okkar hinna. Nógu erfitt er að skilja lagatexta á íslensku og þess vegna eru lögfræðingar fengnir til að túlka lög og eru oft ekki sammála um hvernig á að túlka lagatexta. "Leyni-viðskiptasamningurinn" er örugglega ekki með þeim einfaldari. Vönduð vinnubrögð???

"Leyni-viðskiptasamningurinn" er í erlendri mynt: Annars vegar sterlingspundi og hins vegar í evru. Sigmundur Davíð vakti athygli á því í gær hversu fráleitt það væri að gera slíkan samning í erlendri mynt og þótti nokkrum stjórnarliðum lítið til koma. Það sýnir annaðhvort skilningsleysi þeirra á málinu eða hitt sem nú flýgur hratt yfir:

Að í samningnum sé ákvæði um að gangi Ísland í Evrópusambandið verði Icesave-"leyni-viðskiptasamningurinn" skiptimynt.

Ef þetta er rétt þá er loksins komin skýring á því hvers vegna þeim er svo umhugað að ríkisábyrgðin verði samþykkt. Allt tal um að þjóðin geti staðið undir skuldbindingunum er rakalaus þvættingur. En ef búið er að semja um að ríkisábyrgðin verði felld niður gangi Ísland í ESB þá lítur málið allt öðruvísi út og málið andstyggilegra en raunsæjasta fólk grunar. 

Sannleikann strax upp á borð, Jóhanna og Steingrímur! Þið eruð komin langt út fyrir það umboð sem þið fenguð til að vera fulltrúar lýðsins í síðustu kosningum!

Helga Garðarsdóttir

Fréttastofa Ríkisútvarpsins að vakna! En er það of seint? Sofnar hún aftur?

Lögmennirnir Lárus Blöndal, hrl., og Stefán Már Stefánsson, lagaprófessor, skrifuðu fjórar greinar í Morgunblaðið í vetur um að íslenska ríkinu bæri ekki að tryggja innlán í einkabönkum. Nægði tryggingasjóðurinn ekki þá væri ekki hægt að ganga á ríkissjóð. Þessar greinar lögmannanna vöktu furðulega litla athygli.

Fyrsta blaðagrein þeirra Lárusar og Stefáns birtist þann 15. október 2008 og kallast Ábyrgð ríkisins á innlánun. Í henni segja þeir m.a.:

"Við teljum að innlánstryggingarkerfin beri ábyrgð á skuldbindingum sínum með því fjármagni sem þar finnst, en öðru ekki."

Í sömu blaðagrein segja þeir:

"Þá er athyglisvert að hvergi er í tilskipuninni kveðið á um sérstaka ábyrgð aðildarríkjanna á skuldbindingum Tryggingasjóðsins."

Þann 3. mars í ár skrifuðu þeir greinina Í hvaða liði eru stjórnvöld? (Rétt að vekja athygli á því að stjórnvöld svöruðu ekki spurningunni. En þetta voru sömu stjórnvöld og eru enn við völd). Í blaðagreininni segja þeir Lárus og Stefán: "Hinn 26. febrúar sl. svaraði utanríkisráðherra fyrirspurn um hvort hann hafi látið kanna lögfræðileg rök fyrir því hvort Íslendingum beri lagaleg skylda til að greiða Icesave ábyrgðirnar og hver sé þá niðurstaða þeirrar skoðunar."

Svar utanríkisráðherrans á ekki að koma á óvart: Nokkrar álitsgerðir liggja fyrir, en þær eru

TRÚNAÐARMÁL

Fimmtu blaðagreinina skrifðu þeir Lárus og Stefán í Morgunblaðið þann 12. þ.m. og kalla þeir hana Áskorun til þingmanna.

Í kvöld, viku eftir að greinin birtist, útvarpaði Spegilinn á Rás 1 viðtali við Lárus. Það var ágætisviðtal. En hvers vegna var ekki tekið viðtal við þá Lárus og Stefán eftir að fyrsta greinin þeirra birtist þann 15. október í fyrra og síðan í tilefni af birtingu allra hinna þriggja?

Hvers vegna hefur Ríkisútvarpið, bæði hljóðvarp og sjónvarp, ekki notað þessar fræðilegu greinar þeirra Lárusar og Stefáns til að halda uppi gagnrýninni og upplýsandi umræðu um deilurnar við Evrópusambandið?

Blaðagreinar þeirra Lárusar Blöndals og Stefáns Más Stefánssonar fylgja hér með og ólíkt "sérfræðiplöggum" stjórnvalda þá hvílir ekki leynd yfir þessum greinum, enda standa þær undir nafni að vera ritaðar af þeim sem þekkja hvað best til málanna.

Áskorun til þingmanna Í hvaða liði eru stjórnvöld "Lagatæknileg rök" um innistæðutryggingar Er Evrópusambandið skaðabótaábyrgt Ábyrgð ríkisins á innlánum